Πολιορκία της Νησίδας Θοδωρού

  Η απόβαση του Τουρκικού στόλου στη μεγάλη και αφύλακτη παραλία του Κολυμβαρίου, ολοκληρώθηκε αναίμακτα μέσα σε λίγες ώρες, κάτω απο τα έκπληκτα μάτια των Ενετών που πίστευαν μέχρι τότε οτι ο Τουρκικός στόλος είχε στόχο να επιτεθεί στη Μάλτα. 
  Με την ολοκλήρωση της απόβασης και την ανασύνταξη του στρατού, οι Τούρκοι άρχισαν τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις απο την Μονή της Κυρίας Γωνιάς την οποία λεηλάτησαν και κατόπιν στράφηκαν προς τη Νησίδα Θοδωρού, που βρίσκεται στο κέντρο περίπου του κόλπου των Χανίων και σε μικρή απόσταση απο τις ακτές.
Η ακτή του Πλατανιά και η Νησίδα Θοδωρού, όπως την αποτύπωσε ο Ιταλός 
στρατιωτικός και χαρτογράφος Francesco Basilicata γύρω στα 1630.
 
  Η Νησίδα της Θοδωρούς ήταν οχυρωμένη με δύο φρούρια, που είχαν ολοκηρωθεί ήδη απο τα μέσα περίπου του 16ου αιώνα  όταν ο κίνδυνος Τουρκικής επίθεσης στην Κρήτη, ήταν πλέον ξεκάθαρος. 
  Το φρούριο που κτίστηκε στην κορυφή της Νησίδας ονομάστηκε Turluru ενώ το δεύτερο που βρισκόταν χαμηλότερα, επόπτευε τις εκβολές του ποταμού του Πλατανιά και ονομάστηκε San Francesco, ή Αγιος Θεόδωρος, απο το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων που υπήρχε εκεί, τα ερείπια του οποίου διακρίνονται ακόμα σήμερα. Ένα τρίτο φρούριο που σχεδιαζόταν να γίνει στη βόρεια πλευρά του νησιού δεν έγινε ποτέ.
  Παρόλα τα τεχνικά προβλήματα που εντοπίστηκαν και καταγράφηκαν σε εκθέσεις μηχανικών και προβλεπτών, τα δύο φρούρια θεωρούνταν πανίσχυρα, υπολοίπονταν όμως σε έμψυχο δυναμικό και σίγουρα δεν ήταν σχεδιασμένα να αντιμετωπίσουν μόνα τους ένα στρατό 45.000 ατόμων.
  Αναπτύσοντας τις δυνάμεις τους γύρω απο τη νησίδα, οι Τούρκοι δεν άφησαν κανένα περιθώριο στρατηγικής επιλογής στους Ενετούς, οι οποίοι μετά απο τετράωρη μάχη αποσύρθηκαν στο ψηλότερο φρούριο (Turluru).
  Από εκεί ο Ενετός φρούραρχος Biagio Zulian έστειλε μήνυμα στον Τουρκικό στρατό οτι αποφάσισε να παραδοθεί, ανοίγοντας και τις πόρτες του φρουρίου. Μόλις ο Τουρκικός στρατός γέμισε τον περίβολο του φρουρίου, ο Ενετός φρούραρχος ανατίναξε την μπαρουταποθήκη του φρουρίου οδηγώντας στον θάνατο το μικρό στράτευμα του και όσους Τούρκους είχαν εισχωρήσει μέσα σ΄ αυτό.
 
Πηγές
Γ. Χριστάκης - Ιστορικά Οχυρωματικά Μνημεία της Κρήτης
Θ. Δετοράκης - Ιστορία της Κρήτης