Υψόμ. 580 μ.
Στις νότιες πλαγιές των Σφακιανών βουνών και στη νότια πλευρά του οροπεδίου της Ανώπολης βρίσκεται ο ομώνυμος οικισμός, με συνεχή κατοίκηση απο την Ελληνιστική περίοδο.
Κατα τη Β΄ Βυζαντινή περίοδο, σύμφωνα με το γνωστό έγγραφο του 1182 της διανομής της Κρήτης στα 12 Αρχοντόπουλα, η περιοχή δόθηκε ως φέουδο στην οικογένεια των Σκορδίληδων, ή τους επιστράφηκε αφου τους είχε αφαιρεθεί λόγω μη καταβολής φόρων.
Κατα την περίοδο των Επαναστάσεων του 13ου και 14ου αιώνα κατά της Ενετοκρατίας οι Σφακιανοί χρησιμοποίησαν τα δυσπρόσιτα οροπέδια της Ανώπολης και της Αράδενας ως ορμητήρια, γεγονός που οδήγησε τελικά στη διαταγή εκκένωσης τους, μετά την καταστολή της Επανάστασης των Καλλέργηδων τον Απρίλιο του 1367, όταν ο Προβλεπτής Ιουστινιάνης με ισχυρό στρατό εισέβαλε στο οροπέδιο της Ανώπολης καταστέφοντας την.
Ενετικές Απογραφές
1577 ''Anopoli'' (Fr. Barozzi)
Καθ όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ο πληθυσμός της Ανώπολης παρέμεινε αμιγώς Ελληνικός, ενώ στις απογραφές του 1650 και 1671 ο οικισμός αναφέρεται ως βακούφι της Μέκκας και της Μεδίνας.
Οθωμανικές Απογραφές
1650 νοικοκ. φορολ. 154 ''Anopoli''
άγαμ. φορολ. 35
1671 νοικοκ. φορολ. 132 ''Anopoli''
1834 115 χριστ. οικογ.. 63 ''Anopolis''
1881 756 χριστ. κάτ. ''Ανώπολη'' (Έδρα ομών. Δήμου)
Χάρτης
Πηγές
Σ. Σπανάκης - Πόλεις και χωριά της Κρήτης
Θ. Δετοράκης - Ιστορία της Κρήτης
.jpg)