Ο Σέργιος Νικητιάτης, γεννήθηκε στην Νικητία, ένα μικρό χωριό στην Αμάστριδα της Παφλαγονίας και ήταν κατα πάσα πιθανότητα συγγενής της Αυτοκράτειρας Θεοδώρας, η οποία κατέλαβε τον Αυτοκρατορικό θρόνο μετά το θάνατο του συζύγου της Θεόφιλου, το 842 μ.Χ.
Ο Νικητιάτης πήρε έναν απο τους μεγαλύτερους τίτλους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αυτόν του Μάγιστρου και μαζί με τον αδελφό της Θεοδώρας Βάρδα, τον Λογοθέτη Θεόκτιστο και τον Μάγιστρο Μανουήλ, διαχειρίστηκαν την εξουσία για λογαριασμό της αδύναμης Θεοδώρας.
Πρωτοστάτησε στην καθαίρεση του εικονομαχικού Πατριάρχη Ιωάννη Γραμματικού και στην ενθρόνιση του εικονόφιλου μοναχού Μεθόδιου, γεγονός που τον ανέδειξε ως όσιο στο συναξάρι της Ορθόδοξης Εκκλησίας και η μνήμη του γιορτάζεται στις 28 Ιουνίου.
Το 843-844, μ.Χ. μετείχε στην επιτυχημένη εκστρατεία του Θεόκτιστου κατά των Αράβων στην Κρήτη, ή κατ΄ άλλους ήρθε στην Κρήτη μετά την προσωρινή κατάληψη της, όταν ο Θεόκτιστος αναγκάστηκε να γυρίσει στην Κωνσταντινούπολη λόγω ταραχών.
Κατα την περίοδο αυτή, έκτισε μία Μονή, που αφιέρωσε στην Θεοτόκο, και που αργότερα, με το θάνατο του και την ταφή του στο χώρο της Μονής, ονομάστηκε Μονή Μαγίστρου.
Η Μονή περιγράφεται απο τον Βυζαντινό χρονικογράφο του 11ου αιώνα Μιχαήλ Ατταλειάτη ως ''περικαλλής ναός'' και ανακαινισμένη απο τους στρατιώτες του Νικηφόρου Φωκά, μέσα στο Βυζαντινό στρατόπεδο και σε απόσταση 3 σταδίων δηλαδη λιγότερη του ενός χιλιομέτρου, απο τον Χάνδακα.
Πηγές
Δ. Τσουγκαράκης - Βυζαντινά Μοναστήρια της Κρήτης