Ντία

 Ντία

     Σε μέση απόσταση περίπου 6 μιλίων απο τις ακτές της Κρήτης, βρίσκεται η Νήσος Ντία. 

   Έχει συνολική έκταση 12 τετραγωνικών χιλιομέτρων και ψηλότερη κορυφή περι το κέντρο της, τον λόφο Βάρδια, ύψους 265 μέτρων.

   Δυτικό όριο της, είναι η Άκρα Κορακιάς και ανατολικό η Άκρα Αγκινάρα. Στις νότιες ακτές της Νήσου σχηματίζονται 4 Ορμίσκοι, στους οποίους είναι δυνατή η αγκυροβολία προς αποφυγή των ισχυρών βόρειων ανέμων που πνέουν με ένταση κατα τους καλοκαιρινούς μήνες.

 

  Ορμίσκος Άγιος Γεώργιος

(Άνοιγμα 4/10 του μιλίου - Είσδυση 3/10 του μιλίου - Προσανατολ. Ν.Ν.Δ.)

  Ο Ορμίσκος Άγιος Γεώργιος, είναι ο δυτικότερος της νότιας πλευράς της Νήσου. Σχηματίζεται ανάμεσα στην Άκρα Κορακιά και σημείο της ακτής 4/10 του μιλίου ανατολικότερα.   

  Στο μυχό του Ορμίσκου, υπάρχει ξύλινη προβλήτα, ενω στη δυτική πλευρά του βρίσκεται η καταφανής εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και μικρό καταφύγιο.  

  Βραχώδη αβαθή, καλύπτουν όλη τη νότιοδυτική πλευρά του Ορμίσκου.

 

 Ορμίσκος Κάπαρη

(Άνοιγμα 3/10 του μιλίου - Είσδυση 3/10 του μιλίου Προσανατολ. Ν.)

  Ο Ορμίσος Κάπαρη, σχηματίζεται αμέσως ανατολικά του Ορμίσκου Άγιος Γεώργιος.

  Ονομάστηκε και Όρμος Royal Oac, απο το όνομα του Βρετανικού Ωκεανογραφικού που προσορμίστηκε στις ακτές του, όταν κατα τα τέλη του 19ου αιώνα, χαρτογραφούσε τις ακτές της Κρήτης.

  Στις ακτές του Ορμίσκου, βρίσκεται η θέση Μαυρομούρι.

  Ο Ορμίσκος Κάπαρη, θεωρείται απο τους πιό ασφαλής της Νήσου Ντία, με καλά βάθη και στέρεο βυθό.

  Δυτικό όριο του Ορμίσκου, αποτελεί η βραχώδης και απόκρημνη Άκρα Κρημνός.

   

 Ορμίσκος Παναγιά

(Άνοιγμα 5/10 του μιλίου - Είσδυση 5/10 του μίλιου - Προσανατολ. Ν.)

  Αμέσως ανατολικά της Άκρα Κρημνός, σχηματίζεται ο Ορμίσκος Παναγιάς, ο οποίος χωρίζεται απο βραχώδη έξαρση, σε ανατολικό και δυτικό.

  Στη δυτική πλευρά του Ορμίσκου, σχηματίζεται η παραλία του Ορμίσκου  Παναγιάς.

   

 Ορμίσκος Αγριλιά

(Άνοιγμα 5/10 του μιλίου - Είσδυση 5/10 του μιλίου - Προσανατολ. Ν.)

  Το ανατολικό όριο του Ορμίσκου Παναγιάς, αποτελεί το δυτικό όριο του Ορμίσκου Αγριλιάς.

   Ανατολικό όριο του παραπάμω Ορμίσκου, είναι η απόκρημνη Άκρα Σταυρός, επι της οποίας λειτουργεί Φάρος, με τα παρακάτω χαρακτηριστικά:

 Στίγμα               Περίοδος            Ύψος        Φωτοβολία        Χαρακτηριστικά

Β 32ο 25' 6''       Αν. Λευκ. 6''       129 μέτρα        12 μίλια               Λευκό Πυργίο

Α 25ο 14' 4''       1'' + 5'' = 6''  

 

  Τα ανατολικά, παράλια της Νήσου Ντία, βραχώδη και απόκρημνα, εκτείνονται προς βόρεια επι 1,5 μίλια μέχρι την Άκρα Αγκινάρα, ανατολικό όριο της Νήσου και κατόπιν στρέφονται προς βορειοδυτικά επι 1,8 μίλια, μέχρι την Άκρα Μάρμαρα, βόρειο όριο της Νήσου. 

    Δυτικά της Άκρας Αγκινάρα, βρίσκεται η θέση Πιθάρα.

   Σε απόσταση περίπου 1,5 μιλίου νοτιοανατολικά της Άκρας Αγκιναρα, βρίσκεται η Βραχονησίδα  Παξιμάδι, ύψους 45 μέτρων.

   Επι της Άκρας Μάρμαρα, λειτουργεί Φάρος, με τα παρακάρω χαρακτηριστικά:  

 Στίγμα                Περίοδος              Ύψος       Φωτοβολία        Χαρακτηριστικά

Β 35ο 28' 0''      Μκ. Αν Λευκ. 12''    31 μέτρα         9 μίλια              Λευκή Πυραμίδα

Α 25ο 13' 0''      2'' + 10'' = 12''                                                          με εξώστη.

 

  Απο την Άκρα Μάρμαρα, οι ακτές στρέφονται προς νοτιοδυτικά επι 2 μίλια μέχρι την Άκρα Ροδαρά, σχηματίζοντας τους απόκρημνους Ορμίσκους Κουλτούκας και Πλατανιά, ενώ σε απόσταση 3/10 του μιλίου νότια της Άκρας Ροδαρά, βρίσκεται η Άκρα Κορακιάς, δυτικό όριο της Νήσου Ντία.

  Σε απόσταση 9/10 του μιλίου σχεδόν Βόρεια της Άκρας Ροδαρά, βρίσκεται η Βραχονησίδα Πεταλίδι, ύψους 20 μέτρων, ενώ στο μέσο της απόσταση ανάνεσα στη Βραχονησίδα και τις ακτές της Ντίας, βρίσκεται ο Βράχος Γλαρονήσι, με ύψος ίσο με την επιφάνεια της θάλασσας.

  

Η Νήσος Ντία, όπως φαίνεται απο νότια και απο την Άκρα Άγιοι Θεόδωροι (Arina).

   Η προέλευση του ονόματος της Νήσου, αποδίδεται στον Δία και τον γνωστό μύθο με το τέρας που ακινητοποίησε με κεραυνούς λίγο πριν φτάσει στην Κρήτη,  στην Αριάδνη που σύμφωνα με άλλη εκδοχή εγκατέλειψε ο Θησέας στη νήσο  μετά τον απόπλου του απο την Κρήτη και τέλος στην  Αφροδίτη, στην οποία αποδίδεται το προσωνύμιο Δία.

  Η Ντία είναι ένα απο τα νησιά της Κρήτης, που κατοικήθηκαν κατα τους Μινωικούς χρόνους, ενώ σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ''Ιστορία Εικονογραφημένη'' (τεύχ. 143 - 1980) η κατοίκηση ανάγεται στο 5.000 π.Χ.

   Προφανώς  καταστράφηκε ολοσχερώς, κατά την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, το1450 π.Χ.

  Το 1974, ο Ωκεανογράφος Κουστώ, ανακάλυψε στη νοτιοδυτική πλευρά του Ορμίσκου Άγιος Γεώργιος, καταβυθισμένο λιμάνι  Μινωικής εποχής.

    Απο μεταγεννέστερες αεροφωτογραφήσεις, εντοπίστηκαν εκτεταμένες περιοχές με ενδείξεις οικισμών και αρχαία τειχή, ενώ στην κορυφή του Λόφου Βάρδια, πιστεύεται οτι λειτουργούσεΙερό Κορυφής.

  Στην περιοχή που βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, υπήρχαν  τα ερείπια παλαιότερου Βυζαντινού Ναού.

 Είναι πολύ πιθανόν, κατα την περίοδο του πρώιμου Χριστιανισμού, η Ντία να χρησιμοποιήθηκε ως ερημητήριο.

 Ο παραπάνω Ναός, καταστράφηκε μάλλον κατα την Αραβική Κατάκτηση της Κρήτης, όταν η Ντία χρησιμοποιήθηκε ώς προκεχωρημένο φυλάκιο του Χάνδακα. Την εποχή εκείνη η Ντίαονομάστηκε και Νησί των Κουρσάρων.  

  Κατά την περίοδο της Βενετικής Κατάκτησης, η Στανδία όπως ονομάστηκε απο τους Βενετούς, χρησιμοποιήθηκε ως επίνειο του Ηρακλείου, αφού το μικρό και δύσκολο λιμάνι του Χάνδακα είχε περιορισμένες θέσεις αγκυροβολίας μεγάλων πλοίων, αλλά και προβληματική είσοδο με ισχυρούς ανέμους.

  Απο τη Ντία μεταφέρθηκαν με παλιά πλοία πέτρες, οι οποίες βυθίστηκαν στην περιοχή του Κούλε, στο λιμάνι του Ηρακλείου, μαζί με τα πλοία, διαμορφώνοντας έτσι τον χώρο που χτίστηκε το Ενετικό Κάστρο.

   Το 1415, ο λατίνος ιερέας και περιηγητής Μπουντελμόντι περνώντας απο τις ακτές της Κρήτης, σημείωσε την εκκλησία της Παναγίας σε κοιλάδα της νότιας πλευράς και σε άλλο ισιωμα στα δυτικά, τις εκκλησίες του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Γεωργίου. 

  Χάρτης της Ντίας 

 

    Το 1817, επισκέφθηκε την Ντία, ο Αυστριακός βοτανολόγος και περιηγητής F.W. Sieber,όταν το πλοίο που τον μετέφερε στον Χάνδακα προσορμίστηκε λόγω ισχυρών ανέμων, στους όρμους του νησιού.

  Βρήκε το νησί κατάφυτο και ξεχώρισε δύο ''εξαίρετα'' ειδη φτέρης της οικογένειας Acrostichum Lanuginosum.  

   Φαίνεται πάντως, οτι μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1930 η πανίδα του νησιού άλλαξε δραματικά, αφού το Ελληνικό κράτος έδωσε άδεια ελεύθερης βοσκής στο νησί το οποίο κυριολεκτικά ερημοποιήθηκε απο κοπάδι αιγοπροβάτων που ξεπερνούσε τα 10.000 άτομα στον αριθμό.

     Σήμερα πλέον, το νησί υπάγεται στο πρόγραμμα Natura 2000 με κωδικό GR4310003 SCI +SPA (Space Community Area)+(Special Protection Areas).

   Αποτελεί ελεγχόμενη κυνηγετική ζώνη, ενώ απαγορεύεται η διανυκτέρευση στο νησί.

 

Χάρτης

https://maps.google.com - ell.wikipedia.org

 

Βιβλιογραφία 

Τα Νησιά της Κρήτης - Κωστής Παπαγεωργίου

Ταξιδεύοντας στη Νήσο Κρήτη το 1817 - F.W. Sieber

Χάνδακας: Η Πόλη και τα τείχη - Χρυσούλα Τζομπανάκη

Περιγραφή της Νήσου Κρήτης - Gh. Buondelmonti

Φαροδείκτης Ελληνικών Ακτών

Πλοηγός Ελληνικών Ακτών

https://www.tovima.gr