Η στρατηγική θέση της Παλαιόχωρας, ως προς τον έλεγχο της ευρύτερης θαλάσσιας και χερσαίας περιοχής, ώθησε τους Ενετούς ήδη απο τα πρώτα χρόνια της παρουσίας τους στο νησί να σχεδιάσουν την οχύρωση της.
Γύρω στα 1278-82 μετά και την κατάπνιξη της επανάστασης των Χορτατζών στο Σέλινο και στο Καστέλι, το φρούριο της Παλαιόχωρας είχε ολοκληρωθεί απο τον Δούκα της Κρήτης Marino Gradenigo και ονομάστηκε Castel Selino.
Είχε εξοπλιστεί με δύο πύργους στη νότια πλευρά και έναν μεγαλύτερο στην βορειοανατολική ενώ στο εσωτερικό του υπήρχαν χώροι στρατωνισμού, αποθήκες, δεξαμενές και μια εκκλησία.
Σκίτσο του Daper (1688) με την Παλαιόχωρα.
Στα πλαίσια της Επανάστασης των Μαργαριτών του 1333 ο Βάρδας Καλλέργης επιτέθηκε με στόλο απο τη θάλλασα στο φρούριο του Σελίνου και το κατέλαβε σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφου η ολιγομελής φρουρά του δεν ήταν ικανή να προβάλει ουσιαστική αντίσταση.
Ο Βάρδας Καλλέργης κατέστρεψε το φρούριο, αιχμαλώτισε τον Καστελάνο Hermolao Berigno και την οικογένεια του και σκότωσε 11 στρατιώτες, ενώ 5 κατάφεραν να ξεφύγουν.
Πηγές
Χ. Γασπαρης - Η κρητική επανάσταση του 1333