Ο Ιωάννης Νταφώτης γεννήθηκε στο Αβδού λίγο πριν την εκρηξη της Μεγάλης Κρητκής Επανάστασης του 1866.
Η οικογένεια του μετανάστευσε μετά το ατυχές τέλος της επανάστασης στην Αθήνα, οπου και έζησε μέχρι το 1891.
Σπούδασε στη στρατωτική σχολή Υπαξιωματικών της Κέρκυρας και τελειόφοιτος ακόμη, ιδρύει στην Αθήνα το 1890 τον ''Ιερό Λόχο Ανατολικών Επαρχιών Κρήτης.''
Η στρατιωτική του καριέρα τελειώνει άδοξα το 1891, όταν ως λοχίας Πεζικού και φυλακας στις διαβόητες φυλακές Μεντρεσέ της Πλάκας απελευθέρωσε τέσσερις καταδικασμένους σε θάνατο κρατούμενους, αθώους κατα την κρίση του.
Μετά απο μια σύντομη διαμονή στην Κρητη, αναχωρεί το 1892 για τη Γαλλία, παρακολουθώντας τις εξελίξεις στο νησί και συμβάλλοντας στην αφύπνιση της Ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για το Κρητικό ζήτημα.
Το 1896 επιστρέφει στην Ελλάδα και ιδρύει στην Αθήνα το ''Τάγμα Επίλεκτων Κρητών'' με το οποίο κατεβαίνει στην Κρήτη τον Ιούλιο του 1896.
Οι εκκαθαριστικές του επιχειρήσεις στην επαρχία Πεδιάδος είχαν ως αποτέλεσμα την πλήρη απελευθέρωση των Αρχανών απο τον Τουρκικό ζυγό.
Το 1900 διορίζεται υγειονόμος στη διώρυγα του Σουέζ, ενώ το 1904 δημιουργεί και πάλι σώμα εθελοντών που εκπαιδεύει στη Βουλιαγμένη και αναχωρεί για τη Μακεδονια ενώ έλαβε μέρος και στην απελευθέρωση της Ηπείρου το 1912.
Πέθανε στην Αίγυπτο τον Απρίλιο του 1928.
Πηγές