Αταύτιστος ως προς την ακριβή του θέση οικισμός που τοποθετείται στην περιοχή της κενροανατολικής Πεδιάδος και ίσως κοντά στην Επισκοπή και χρονολογείται στη Βυζαντινή περίοδο.
Ανφέρεται πρώτη φορά το 1248 ως κτήμα της Αρχιεπισκοπής Κρήτης, και στο κατάστιχο των Φέουδων του Σεξτερίου του Αγίου Μάρκου (Lachania) του 13ου-14ου αιώνα και η καλιέργεια των κτημάτων του απέφερε ετησίως 30 υπέρπυρα.
Στις Ενετικές απογραφές του 16ου και 17ου αιώνα δεν αναφέρεται.
Πηγές
Σ. Σπανάκης - Πόλεις και χωριά της Κρήτης
Ι. Φαντάκης - Οικισμοί της Κρήτης κατα τη Β΄ Βυζαντινή περίοδο.