Γεννημένος στο Βέλγιο και κάτοικος Αθηνών, γόνος εύπορης οικογένειας και ζωγράφος στο επάγγελμα.
Ο πατέρας του Βασίλης Μαγιάσης, Ακαδημαϊκός και πρόεδρος του Ελληνογαλλικού ινστιντούου, ανέπτυξε αντιστασιακή δράση κατα την περίοδο της Γερμανικής κατοχής ενώ ανάλογη δράση ανέπτυξε και ο αδελφός του Γιώργος, ο οποίος μάλιστα τιμήθηκε και με μετάλλια.
Αλλα και ο Νικόλαος Μαγιάσης φέρεται να καταδικάστηκε για αντιγερμανική στάση σε τετράμηνη φυλάκιση και διετή εξορία.
Η αποφυλάκιση του συνοδεύτηκε με τη μεταστροφή του προς το Γερμανικό στρατόπεδο, γεγονός που προκάλεσε και τη δυσφορία της οικογένειας του.
Ίσως μάλιστα αυτός να ήταν και ο λόγος που ο Μαγιάσης βρέθηκε σύντομα στην Κρήτη και αφού πέρασε για μικρό χρονικό διάστημα απο τα Χανιά και το Ηράκλειο, διορίσθηκε απο τις Γερμανικές αρχές Κατοχής ως διερμηνέας της μυστικής Γερμανικής Αστυνομίας Μοιρών.
Εξελίχθηκε σε έναν απο τους σκληρότερους δοσίλογους της Κρήτης που ευθύνεται για τον θάνατο τουλάχιστον 300 αγωνιστών της Εθνικής αντίστασης.
Το τέλος της κατοχής, τον βρήκε να έχει διαφύγει στην Αθήνα οπου και τελικά συνελήφθηκε στην προσπάθεια του να διαπραγματευτεί μεταφορά λαδιού απο την Κρήτη προς την Αθήνα. (!)
Καταδικασμένος ήδη απο τις αρχές του 1946 σε θάνατο για τις εκτελέσεις για τη συνολική του δράση κατα την περίοδο της κατοχής, παρέμεινε στη φυλακή, αφου σε βάρος του εκρεμμούσαν δίκες.
Εκτελέστηκε από τον Γεώργιο Βρέντζο, ή Τηγανίτη μέσα στα δικαστήρια του Ηρακλείου στις 30 Απριλίου 1947, ως εκδίκηση για τη δολοφονία του αδελφού του Μιχάλη, στη Νίδα το 1943.
Ελεύθερη Κρήτη 10/12/1945