Στεργιανώ

  Ερειπωμένος οικισμός τουλάχιστον της Β' Βυζαντινής περιόδουστο 1ο χιλιόμετρο του δρόμου Βασιλειές - Σύλαμος.   

  Παλαιότερη αναφορά στον οικισμό γίνεται σε έγγραφο του 1212, που καταγράφονται οι κτήσεις της Μονής Σινά, ενώ το 1226, το 1271 και το 1278  καταγράφονται αγοραπωλησίες κατοίκων του χωριού (Steriano).

   Σε έγγραφα του 13ου και 14ου αιώνα, καταγράφονται οι εκκλησίες του χωριού:

Παναγίας - Κτισμένη το 1310, πάνω στα ερείπια παλαιότερης  απο τον Ενετό κάτοικο του χωριού Marinus Lisi

Αγίας Φωτεινής - Ιδιοκτησίας Johannes Siligardus.

Αγίας Μαρίνας - Κτήτορας ο βιλάνος του χωριού παπα - Nicolaus Gerano το 1318.

Αγίου Γεωργίου - Παλαιότερη όλων.

Αγίου Νικολάου - Ερειπωμένη με εμφανή μόνο τα θεμέλια

Αγίας Λουκίας - Κτισμένη το 1318 απο τον Ιωάννη Σιλιγάρδο.

 Ενετικές Απογραφές 

1583   32 κάτ.   ''Steriano''   (P. Castrofylaka)

 

  Κατα την τελευταία φάση του Κρητικού Ζητήματος και την ταραχώδη περίοδο του 1896 -1898 ο οιικισμός υπέστη πολλές καταστροφές και μείωση του πληθυσμού του, έτσι που λίγο αργότερα εγκαταλείφθηκε οριστικά

 

Χάρτης

goo.gl/maps

 

Πηγές

Σ. Σπανάκης - Πόλεις και χωριά της Κρήτης

Ι. Φαντάκης - Οικισμοί της Κρήτης κατα τη Β' Βυζαντινή περίοδο

Ν. Ανδριώτης - Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι στην Κρήτη 1821-1924