Ερειπωμένος οικισμός της Βυζαντινής περιόδου, δυτικά του οικισμού Έξω Απίδι.
Η ονομασία του οφείλεται στο Βυζαντινό στρατιωτικό αξίωμα του Δρουγγάριου, του αρχηγού δηλαδή του Δρούγγου. Πιθανόν εδώ εγκαταστάθηκαν στρατιώτες του Βυζαντινού στρατού, μετά την ανακατάληψη της Κρήτης και τον διωγμό των Αράβων.
Η τοπική παράδοση αναφέρει οτι οι τελευταίοι στρατιώτες που έφυγαν απο την Κρήτη προς βοήθεια στην πολιορκούμενη απο τις Οθωμανικές ορδές Κωνσταντινούπολη, ήταν απο το Δρογγάρι.
Ο οικισμός κατοικήθηκε ξανά απο την τελευταία περίοδο της Τουρκοκρατίας μέχρι την απογραφή του 1940 όταν ο οικισμός διαγράφηκε.
Το 1894 ο οικισμός αναφέρεται στα Κρητικά του Καλομενόπουλου, κατοικούμενος απο 10 χριστιανικές οικογένειες.
Οθωμανικές Απογραφές
1881 40 χριστ. κάτ. ''Δρογγάρι'' (Δήμος Χαντρά)
Κατα την περίοδο της Κρητικής Πολιτείας, ο οικισμός υπάγεται στο Ταχυδρομικό Γραφείο και στο Ειρηνοδικείο Σητείας.
Απογραφή Κρητικής Πολιτείας
1900 40 κάτ. ''Δρογγάρι'' ( Δήμος Χαντρά)
Ελληνικές Απογραφές
1920 37 κάτ. ''Δρογκάρι'' (Αγροτ. Δήμος Μέσα Απιδίου)
1928 34 κάτ. >> (Κοινότητα Αρμένων)
Χάρτης
Πηγές
Σ. Σπανάκης - Πόλεις και χωριά της Κρήτης
Ν. Καλομενόπουλος - Κρητικά (Τοπογραφία και οδοιπορικά)