Η μεγάλη ανάπτυξη της Ελληνικής Επιβατικής Ακτοπλοΐας κατα το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και ο έντονος ανταγωνισμός ανάμεσα στις νεοσύστατες ναυτιλιακές εταιρείες, είχε ως αποτέλεσμα την αναζήτηση νέων εμπορικών προορισμών, έξω απο τα όρια της μικρής ακόμα τότε Ελληνικής επικράτειεας.
Στην Κρήτη, ειδικά μετά τη Σύμβαση της Χαλέπας το 1878, η οποία παραχώρησε σχετική αυτονομία στο νησί, ο ανταγωνισμός αυτός, μετουσιώθηκε σε πύκνωση των δρομολογίων και σε εμφάνιση όλο και περισσότερων πλοίων και εταιρειών.
Βασικός προορισμός κατα την περίοδο αυτή, ήταν κυρίως τα δύο μεγάλα λιμάνια του νησιού, ενώ κατα την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, άρχισαν οι πρώτες προσεγγίσεις στα μικρότερα λιμάνια του νησιού, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία της Κρητικής Συμβάσεως, που αφορούσε τον περίπλου των ακτών της Κρήτης και λειτούργησε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '40.
