Αμέσως δυτικά των Κάτω Αρχανών, υψώνεται ο κατάφυτος λόφος Φουρνί ή Κακιά Κεφάλα (450 μ.) .
Με σχήμα μακρόστενο βόρειου-νότιου προσανατολισμού, είναι προσβάσιμος κυρίως απο την ανατολική πλευρά του με δρόμο που οδηγεί μέσα απο τις Κάτω Αρχάνες μέχρι την κορυφη του και απο τα νότια με μονοπάτι μέρος του οποίου χρονολογείται απο τη μινωική εποχή, ενώ οι απόκρημνες δυτικές πλαγιές του αποτελούν την ανατολική πλευρά του Κνωσανού Φαραγγιού.
Η περιοχή έγινε γνωστή για το αρχαιολογικό της ενδιαφέρον ήδη απο το 1957, όταν ο τότε φύλακας αρχαιοτήτων των Αρχανών Λ. Συναδιανάκης, παρέδωσε στο μουσείο Ηρακλείου χάλκινο εγχειρίδιο, ωστόσο, μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του '60 ο λόφος του Φουρνίου παρέμενε ένα ασήμαντο χέρσο πετρώδες ύψωμα.
Το 1964 ξεκίνησε η πρώτη φάση ανασκαφών με επικεφαλής τον Γ. Σακελλαράκη, εγκαινιάζοντας μια μακρόχρονη ανασκαφική περίοδο που συνεχίζεται ακόμα σήμερα, φέρνοντας στο φώς μία απο τις σημαντικότερες νεκροπόλεις του Αιγαιακού χώρου και σίγουρα τη σημαντικότερη της Κρήτης.
Παλαιότερη άποψη του λόφου απο νότιοανατολικά, πρίν την αναδάσωση. (φώτο Γ. Σακελαράκης)
Στα τέλη της δεκαετίας του '70 είχαν ολοκληρωθεί οι απαλλοτριώσεις και ο λόφος άρχισε να αναδασώνεται με τη συνδρομή και των ίδιων των κατοίκων της περιοχής, ενώ δημιουργήθηκαν μονοπάτια και αναδείχθηκε το μινωικό μονοπάτι που οδηγούσε απο τις Άνω Αρχάνες στο νεκροταφείο.
Απόψεις του λόφου όπως είναι σήμερα, μετά την αναδάσωση
