Ελληνικές Κυβερνήσεις 1900-1940

 Κυβέρνηση Κυριακούλη Μαυρομιχάλη 

Κ. Μαυρομιχάλης

 1909 - 15 Αυγούστου 

 1910 - 18 Ιανουαρίου 

  Διορισμένη απο τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ κυβέρνηση, μετά την παραίτηση του Δημήτριου Ράλλη.  Παραχώρησε άμεσα αμνηστεία σε όλους τους στρατιωτικούς που απέπεμψε απο το σώμα ο Δημήτριος Ράλλης, και έκανε πράξη τον κυριότερο όρο του Στρατιωτικού Συνδέσμου, που ήταν η άμεση απομάκρυνση απο το στράτευμα όλων των μελών της βασιλικής οικογένειας.

 Την κυβέρνηση στελέχωσαν δυο μέλη του Στρατιωτικού Συνδέσμου για την επίβλεψη  της συνεργασίας του Κινήματος με τη βουλή, όπως αυτή είχε διατυπωθεί και συμφωνηθεί με το παλάτι, καθιστώντας τη διακυβέρνηση απο πλευράς Μαυρομιχάλη σκιώδη.

 Μερικούς μήνες αργότερα, η Κυβέρνηση Μαυριμιχάλη παραιτήθηκε πιεζόμενη τόσο απο τους υπόλοιπους βουλευτές που δυσφορούσαν με την επιρροή των στρατιωτικών, όσο και των στρατιωτικών που πλέον άρχισαν να προωθούν τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

 Κυβέρνηση Στέφανου Δραγούμη 

 1910 - 18 Ιανουαρίου 

 1910 - 6 Οκτωβρίου   

  Με πρωτοβουλίες του Ελευθέριου Βενιζέλου ως εκπρόσωπου του Στρατιωτικού Σύνδεσμου, ορίστηκε στις 18 Ιανουαρίου νέα κυβέρνηση υπο τον Στέφανο Δραγούμη, κατόπιν επιλογής του Στρατιωτικού Συνδέσμου.

  Κύριος σκοπός της κυβέρνησης αυτής, ήταν η σύγκληση Αναθεωρητικής βουλής για τις απαιτούμενες τροποποιήσεις του Συντάγματος.

  Τον Μάρτιο του 1910 ανακοινώθηκε απο τον βασιλιά Γεώργιο Α΄ η έναρξη των διαδικασιών της σύγκλησης, ενώ στον αντίποδα, τον ίδιο μήνα ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος ανακοίνωσε τη διάλυση του, αφού οι στόχοι του είχαν υλοποιηθεί.

 Κυβέρνηση Ελευθέριου Βενιζέλου 

Ελευθέριος Βενιζέλος

 Ελευθέριος Βενιζέλος

 1910 - 6 Οκτωβρίου       

 1915 - 20 Φεβρουαρίου 

  Τον Οκτώβριο του 1910 ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ παραδίδει την Ελληνική κυβέρνηση στον Ελευθέριο Βενιζέλο.  Παρά την ψήφο ανοχής που πήρε, ο Βενιζέλος διαλύει τη βουλή και προκηρύσει εκλογές στις 28 Νοεμβρίου.

  Τα υπόλοιπα κόμματα με παρότρυνση του Θεοτόκη θεώρησαν την πράξη αυτή αντισυνταγματική και αποφάσισαν να απέχουν απο τις εκλογές, ήταν όμως τόσο ξεκάθαρο το τεράστιο ρεύμα υπέρ του Βενιζέλου, που έχει ειπωθεί οτι τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν ρίσκαραν μια συντριβή. Στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1910 το νεοσύστατο κόμμα των Φιλελευθέρων θα επικρατήσει πανηγυρικά κερδίζοντας 307 απο τις 362 έδρες στη βουλή.

  Το νέο Σύνταγμα ψηφίστηκε απο την Β΄ αναθεωρητική βουλή του Νοεμβρίου και τέθηκε σε ισχύ στις 2 Ιουνίου του 1911 ενώ λίγο αργότερα ο Βενιζέλος διαλύοντας τη βουλή κήρυξε εκλογές για τις 11 Μαρτίου 1912, οπου το  κόμμα των Φιλελευθέρων έλαβε 146 απο τις 181 έδρες.  

  Κατα την περίοδο της κυβέρνησης Βενιζέλου ο στρατός αναδιοργανώθηκε με γρήγορους ρυθμούς σε νέες μεθόδους τόσο στο ναυτικό οσο και στον στρατό ξηράς, απο Αγγλικές και Γαλλικές στρατιωτικές σχολές, ενώ σε διπλωματικό επίπεδο μια σειρά συμφωνιών συνεργασίας Βαλκανικών χωρών ενάντια στην Τουρκική κυριαρχία φωτογράφιζαν ήδη απο το 1910 την πορεία προς την έναρξη του Α' Βαλκανικού πολέμου.

  Με την ολοκλήρωση του Σύμφωνου αμυντικής Συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας Σερβίας Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου τον Άυγουστο του 1912 και το τελεσίγραφο των τεσσάρων χωρών προς την Τουρκία για γενναίες μεταρυθμίσεις η οποία το απέριψε, ξεκίνησαν οι Βαλκανικοί Πολέμοι, που απέφεραν στο Ελληνικό κράτος τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, μεγάλο μέρος της Μακεδονίας, της Θράκης, της Ηπείρου και την Κρήτη.

  Ωστόσο η σκοτεινότερη πλευρά της περιόδου αυτής, δεν είναι άλλη απο τη δολοφονία του βασιλιά Γεώργιου Α΄ στη Θεσσαλονίκη, στις 5 Μαρτίου 1913.

  Την ημέρα αυτή, ο βασιλιάς που ήδη διέμενε στη Θεσσαλονίκη λόγω της εύθραυστης πολιτικής κατάστασης, αφού μόλις πριν μερικούς μήνες η πόλη είχε καταληφθεί απο τον Ελληνικό στρατό, κατέβηκε στο λιμάνι για μία εθιμοτυπική επίσκεψη στο Γερμανικό πολεμικό πλοίο Goeben και τον πλοίαρχο του Ναύαρχο Γκόπφεν. Εκεί τον πλησίασε και τον πυροβόλησε σχεδόν εξ επαφής με περίστροφο ο Αλέξανδρος Σχινάς. Κατόπιν προσπάθησε να σκοτώσει και τον υπασπιστή του Φραγκούδη, όμως το όπλο του έπαθε εμπλοκή και ο Φραγκούδης τον ακινητοποίησε παραδίδοντας τον σε δύο Κρητικούς Χωροφύλακες.

  Καρτ ποσταλ με θέμα τη δολοφονία του βασιλιά Γεώργιου Α΄ στη Θεσσαλονίκη.

  Τα πραγματικά αίτια της δολοφονίας του βασιλιά απο τον Αλέξανδρο Σχινά δεν έγιναν ποτέ γνωστά αφου ο ένοχος σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της Χωροφυλακής αυτοκτόνησε πηδώντας απο το παράθυρο του σταθμού της Χωροφυλακής που κρατούνταν, μερικές εβδομάδες αργότερα. Άλλη εκδοχή αναφέρεται στην εκπαραθύρωση του Σχινά απο αξιωματικό της Χωροφυλακής. 

  Ο φάκελος με την κατάθεση του Σχινά μέχρι τη στιγμή του θανάτου του,  δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα, ενώ κάηκε λίγα χρόνια αργότερα, το 1916, κατα τη μεταφορά του στην Αθήνα με το ατμόπλοιο ''Ελευθερία,'' όταν στο πλοίο ξέσπασε φωτιά, που όπως απδείχτηκε αργότερα ξεκίνησε απο τον χώρο που φυλασόταν ο φάκελος της προανάκρισης.

  Το ''Ελευθερίθα'' σε πίνακα του Μάκη Δρακάτου (nautilia.gr)

   Η αδειαφάνεια των αιτιών της δολοφονίας του βασιλιά, πυροδότησε όπως ήταν φυσικό διάφορες θεωρίες συνομωσίας, με επικρατέστερη αυτή που ήθελε τη δολοφονία υποκινούμενη απο τις Γερμανοαυστριακές δυνάμεις, σε μια περίοδο προπαρασκευαστική του Α΄ παγκοσμίου πολέμου, οπου οι δυνάμεις της Τριπλής Συμμαχίας επιθυμούσαν διακαώς την άνοδο του Γερμανόφιλου διάδοχου  του θρόνου Κωνσταντίνου Α΄. Πολλοί μάλιστα αποδίδουν σε κοινά συμφέροντα τη δολοφονία του Αρχιδούκα της Αυστρίας Φραγκίσκου Φερδινάνδου που έγινε στις 28 Ιουνίου 1914 στο Σεράγεβο και αποτέλεσε την  αιτία της έναρξης του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου.

 Ο Αλέξανδρος Σχινάς  κατα  την περίοδο  της  κράτησης του. 

Αμφιλεγόμενο πρόσωπο  στο οποίο  καταλογίσθηκαν  ψυχικές 

διαταραχές,  επαιτεία,  αλητεία  κλπ. ενώ  άλλοι   υπέδειξαν τις 

σχέσεις του με τον Γερμανό  πρέσβη  στην Αθήνα και πιθανές

του στη Γερμανία πριν την εκτέλεση.

  Ο Σχινάς φέρεται να δήλωσε οτι άν δεν τον σκότωνε αυτός, θα τον σκότωνε κάποιος άλλος.  Ο πρωτοδίκης Θεσσαλονίκης Β. Κανταρές σε συνομιλία του μερικούς μήνες μετά με τον ιστορικό Γ. Κορδάτο, δήλωσε οτι ο Σχινάς μετά απο βασανιστήρια ομολόγησε οτι πίσω απο τη δολοφονία κρυβόταν Αυστριακοί πράκτορες ή και ο Γερμανός πρέσβης, αλλα και πρόσωπα ακόμα σπουδαιότερα και πίστευε οτι η δολοφονία οργανώθηκε στο Βερολίνο ή την Βιέννη.

  Ο πρίγκιπας Νικόλαος, τέταρτο μέλος της βασιλικής οικογένειας, πίστευε οτι η δολοφονία ήταν οργανωμένη απο ξένα συμφέροντα όπως φέρεται να δήλωσε στον αντιστράτηγο  του Ελληνικού στρατού Λεωνίδα Παρασκευόπουλο, ενώ ο Θεόδωρος Πάγκαλος κάνει λόγο για την αντιπάθεια του δολοφονηθέντος βασιλιά Γεωργίου Α΄ προς τον Γερμανό Αυτοκράτορα και τη στάση του υπέρ της πολτικής της Αγγλίας.  

  Ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας, ο Υπασπιστής του βασιλιά Ταγματάρχης Φραγκούδης δεν κλήθηκε ποτέ να καταθέσει και λίγο αργότερα μετατέθηκε ως στρατιωτικός ακόλουθος στην πρεσβεία της Ελλάδος στις ΗΠΑ, όπου και παρέμεινε μέχρι το θάνατο του.

  Εφημερίδα Σκριπ 6 Μαρτίου 1913

  Η κρίσιμη περίοδος που διένυε η Ελλάδα, δεν άφηνε περιθώρια κενού εξουσίας και η ορκομωσία του διάδοχου του θρόνου, έγινε στις 8 Μαρτίου του 1913, ενώ αμέσως μετά την ορκωμοσία, ο νέος βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄ αναχώρησε ατμοπλοϊκώς για τη Θεσσαλονίκη οπου παρέλαβε τη σωρό του πατέρα του.

Ελευθ. Βενιζέλος  και  Κωνσταντίνος  Α΄  σε  αρμονική 

συνύπαρξη κατα την περίοδο των Βαλκανικών  Πολέμων.

Λίγο  αργότερα,   με   την   έναρξη   του   Α ΄ Παγκοσμίου 

πολέμου  και  τη   Γερμανόφιλη   στάση   του   βασιλιά  η 

αρμονική   συνύπαρξη    διαλύθηκε   και   τη   θέση   της 

κατέλαβε  ο  Εθνικός  διχασμός.