Περίπου 15 χιλιόμετρα νότια του Ηρακλείου και τρία χιλιόμετρα δυτικά των Αρχανών, σχηματίζεται το όρος Γιούκτας ή Γιούχτας (υψ. 811 μ.).

   Με συνολική έκταση κοντά στα 4000 στρέμματα και επιμήκες σχήμα με κατεύθυνση βορά νότου (5,5 χλμ.) και μέγιστο πλάτος ενός περίπου χιλιομέτρου, καταλαμβάνει περίοπτη θέση στα όρια των Δήμων Ηρακλείου από βορειοδυτικά και Αρχανών Αστερουσίων από νοτιοανατολικά.

  Το βουνό είναι προσβάσιμο από την ανατολική και τη βόρεια πλευρά του, με κλίσεις που φτάνουν μέχρι το 50%, ενώ από δυτικά και νότια οι κλίσεις του αγγίζουν το 100%.

  Ο Γιούχτας αποτελεί ένα τεκτονικό έξαρμα που η γέννηση του χρονολογείται πριν από περίπου 70 εκταομμύρια χρόνια στο βυθό της θάλασσας της Τηθύος, ως αποτέλεσμα της βύθισης της Αφρικανικής τεκτονικής πλάκας  και της αρχής της Αλπικής ορογέννεσης, με ιδιαίτερη τοποθέτηση σε σχέση με τα υπόλοιπα βουνά της Κρήτης, αφού ο προσανατολισμός του είναι βόρειος νότιος σε αντίθεση με τις μεγάλες οροσειρές της Κρήτης που έχουν προσανατολισμό δυτικό ανατολικό.

   Δύο τεκτονικά ρήγματα ίδιας διεύθυνσης βρίσκονται στο Γιούχτα. Το ένα στη δυτική πλευρά ενεργοποιήθηκε τα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια. Με πολλούς κινηματικούς δείκτες και κλίνοντας προς ανατολικά, πλησιάζει προς τα Ανεμόσπηλια και πιθανόν προκάλεσε την καταστροφή του τριμερούς μινωικού ιερού.